Karma yöntemle desenlenen bu çalışmada okul öncesi eğitim öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde öz-yeterlik algıları ile kaynaştırma eğitimi öz-yeterlikleri ve hizmetiçi eğitim gereksinimlerine yönelik görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışma verileri yakınsayan paralel desen (NİC+NİT) kullanılarak toplanmıştır. Çalışmanın nicel boyutu 475, nitel boyutu ise 17 katılımcı ile yürütülmüştür. Araştırma verileri "Özel Gereksinimli Çocukların Kaynaştırılmasına Yönelik Öğretmen Yeterliği" ölçeği ve "Odak Grup Görüşmesi Formu" ile toplanmıştır. Çalışmanın nicel verileri istatistiksel olarak, nitel verileri betimsel analiz yoluyla analiz edilmiştir. Çalışmanın nicel boyutunda ölçekten elde edilen veriler ışığında öğretmenlerin kaynaştırma eğitiminde kendilerini yeterli buldukları sonucuna ulaşılmıştır. Nitel boyutunda ise öğretmenler kaynaştırma eğitiminde yetersiz olduklarını ve hizmetiçi eğitime gereksinim duyduklarını ifade etmiştir.

. Pilot implementation of the scale was sent to a total of 556 preschool teachers employed in Antalya central districts. The unsuitable scales were removed from the 495 scales that were returned, leaving a total of 478 scales which were used in the study. According to the findings of the study, the scale was found to be unidimensional based on exploratory factor analysis which was used to test the construct validity and this dimension explained 59.21% of the variance. Confirmative factor analysis results showed that the scale was four dimensional as was the original. These dimensions are knowledge about the laws and processes relating to special education, knowledge about disabled children, confidence relating to teaching children with disabilities and perception of skills in using and adapting effective teaching methods. Cronbach alpha internal consistency coefficient was found to be 0,96 and the two halves test reliability coefficient was found to be 0,86. According to the item analysis results based on lower-upper group means, the scale reflected rather high t values for each item and was sufficient in discriminating participants. The Cronbach α internal consistency coefficients of the dimensions of the scale as determined by the confirmative factor analysis were calculated to be as follows: Legal Dimension .856; Knowledge Dimension .966; Self Confidence Dimension .943; Perception Dimension .952. The results of the analysis showed that the scale may be used to determine preschool teachers' self-efficacy in relation to inclusive education.

Bu çalışmada, Türkiye’de ilkokulda kaynaştırma eğitimi üzerine yapılan lisansüstü tezlerin demografik, tematik ve yöntemsel açılardan incelemek amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemi ile yürütülen çalışmada dahil etme ölçütlerini karşılayan 109 adet teze ait veriler doküman analizi tekniği ile toplanmış, betimsel analiz ile analiz edilmiştir. Çalışma sonunda, ilkokulda kaynaştırma konusunda yaygın olarak yüksek lisans düzeyinde tezin yapıldığı; 36 farklı üniversitede yapılan tezlerin anabilim dallarının da çeşitlilik gösterdiği sonucu elde edilmiştir. Tezlerin yoğun olarak eğitim/müdahale ve görüşler temalarında gerçekleştirildiği, aileler ve tükenmişlik temalarında en az sayıda tezin gerçekleştirildiği sonucuna ulaşılmıştır. Nicel araştırma yöntemi ile yürütülen çalışmaların ağırlıklı olduğu; bu çalışmalar içinde deneysel desenle yapılan çalışmaların sınırlı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Deneysel çalışmaların içerisinde sıklıkla yarı deneysel desen tercih edilirken, deneysel olmayan çalışmalar içerisinde tarama deseninin tercih edildiği görülmüştür. Nitel araştırma yöntemi ile yürütülen çalışmaların büyük kısmında, çalışmanın hangi desenle yürütüldüğü belirtilmemiştir. Karma yöntemle yürütülen çalışmalarda son yıllarda artış olduğu belirlenmiştir. Tezlerin çalışma gruplarını ağırlıklı olarak öğretmenlerin oluşturduğu görülmüştür.

Giriş: Gelişim ve öğrenmenin en hızlı olduğu okul öncesi dönemde özel gereksinimli çocukların erken tanılanması ve erken müdahalenin nitelikli bir şekilde yapılarak onların potansiyellerini en üst seviyeye ulaştırmak önemlidir. Bu dönemde kaynaştırma uygulamalarının niteliği bu uygulamaları yürüten öğretmenlerin yeterlikleriyle birebir ilişkilidir. Bu çalışmanın amacı, okul öncesi öğretmeni adaylarının kaynaştırma konusunda öz-yeterlik algı düzeylerini belirlemek ve adayların kaynaştırma öz-yeterlik algı düzeylerini, en son mezun olunan okul, daha önce özel gereksinimli bireylerle etkileşimde bulunma durumu, etkileşimin süresi ve öğretmenlik uygulaması yaptığı sınıfta özel gereksinimli çocuk bulunma durumu değişkenleri açısından incelemektir. Yöntem: Çalışmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunu okul öncesi öğretmenliği bölümünde öğrenim gören 107 son sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak "Öğretmen Adayı Bilgi Formu" ve "Özel Gereksinimli Çocukların Kaynaştırılmasına Yönelik Öğretmen Yeterliği Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizi bir istatistik programı ile yapılmıştır. Bulgular: Çalışma sonunda elde edilen bulgulara göre; okul öncesi öğretmeni adaylarının kaynaştırmaya yönelik öz-yeterlik algıları orta düzeydedir. Okul öncesi öğretmeni adaylarının öz-yeterlik algılarının ölçeğin genelinde ve alt ölçeklerde incelenen değişkenler açısından anlamlı farklılık göstermediği belirlenmiştir. Tartışma: Okul öncesi öğretmeni adaylarının kaynaştırmaya yönelik öz-yeterlik algı düzeyinin arzu edilen seviyede olmaması, kaynaştırma ve özel eğitim alanı ile ilgili bilgilerinin ve uygulama deneyimlerinin hizmet öncesinde yeterince sağlanmadığına işaret etmektedir. Bu bilgi ve deneyimler artarsa kaynaştırmaya yönelik özyeterlik algıları da yüksek düzeye ulaşabilir. Öz-yeterlik algısını etkileyen olası faktörlerin belirlenmesi için başka çalışmalara gereksinim olduğu düşünülmektedir. Yapılacak benzer çalışmalarda nitel yöntemin de kullanılması, bu çalışmadakinden farklı değişkenlerin incelenmesi; öğretmen adaylarının genel öğretmenlik öz-yeterlik algıları ile kaynaştırmaya yönelik öz-yeterlik algılarının ilişkisinin incelenmesi öneriler arasında sayılabilir.

Bu araştırmada 36-72 ay arasında otizm spektrum bozukluğu (OSB) tanısı olan çocuğa sahip olan anne (n=12) ve babaların (n=12) çocukları ile olan etkileşimsel davranışlarının ne düzeyde olduğunu belirlemek, anneve babaların çocuklarıyla etkileşim düzeyleri arasında eğitim durumu, çocuğun cinsiyeti ve çocukta OSB görülme olasılığı açısından fark olup olmadığını değerlendirmek amaçlanmıştır. Tarama modelinde betimsel bir çalışma olan araştırmanın çalışma grubunda 36-72 aylık OSB tanısı olan çocuğa sahip 12 anne-baba çifti yer almıştır. Araştırma verileri anne ve babaların çocukları ile etkileşimleri sırasında video kaydı alınarak toplanmıştır. Ebeveyn etkileşim davranışları, Ebeveyn Davranışı Değerlendirme Ölçeği-Türkçe Versiyonu (EDDÖ-TV) kullanılarak puanlanmıştır. Elde edilen veriler bir istatistik programı aracılığı ile analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda, OSB tanısı olan çocuğa sahip annelerin ve babaların çocuklarıyla etkileşimlerinde EDDÖ-TV duygusal ifade edici olma ve duyarlı yanıtlayıcı olma alt ölçeklerinden ortalamanın altında puan aldıkları belirlenmiştir. Anneve babaların EDDÖ-TV başarı odaklı ve yönlendirici olma alt ölçeğinden ise yüksek puan aldıkları, dolayısıyla fazlasıyla başarı odaklı oldukları görülmüştür. Anne-çocuk ve baba-çocuk etkileşiminde, çocuklarda OSB görülme olasılığı, çocukların cinsiyeti ve annelerin/babaların eğitim durumu açısından anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır. Araştırma bulguları, OSB tanısı olan çocuğa sahip anne ve babaların etkileşimsel davranışları konusunda ilgili araştırmalar çerçevesinde tartışılmış ve önerilere yer verilmiştir.