Türkiye'de korumanın başkenti olarak kabul edilen Safranbolu, 1975-2016 yılları arasında ortaya konulan çabaların bir ürünü olarak turizm kenti durumuna gelmiştir. Kentte üç kentsel sit alanı bulunmakla birlikte turistik faaliyetlerin yoğunlaştığı alan çarşı bölgesidir. Bu alanın pek çok sorunu koruma amaçlı imar planı aracılığıyla çözülmeye çalışılmaktadır. Ziyaretçilerin alanda yaşadıkları sorunların başında otopark yetersizliği gelmektedir. Çarşı bölgesinde özellikle hafta sonlarında ve bayramlarda araç park yeri bulma konusunda ciddi sıkıntılar yaşanılmaktadır. Bu çalışmada Safranbolu Çarşı Bölgesi'nde otopark sorununun analizi ve alternatif çözüm yollarının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma sonucunda çarşı bölgesinde mevcut otopark alanlarının yetersiz olduğu, koruma amaçlı imar planında geliştirilen otopark modelinin çözüm sağlamayacağı bulgularına ulaşılmıştır. Bu çalışma ile Safranbolu'da otopark sorunun çözümüne ışık tutacak üç farklı yaklaşım ortaya konulmuştur.

This study examines a building located on the Adana-Ankara road axis in Kayseri, and its relationship with its immediate surroundings in terms of urban design, during its design and construction process, as well as post-construction. The study consists of two main sections. The first looks at the use of the Building Design Management in Urban Design (BDMUD) method in relation to this building. BDMUD is a proposed new method for integrating urban design, urban planning and architectural design, by adding collaboration planning to Virtual Reality (VR) and Building Information Model (BIM).The second section is a post-construction survey to evaluate the success of the BDMUD method in terms of the building's size, geometric shape (hereafter form), proportion, material, building layout and building use-land use conducted with a target group comprising city planners and architects based in Kayseri and architecture students (especially senior students) from the Erciyes University Department of Architecture. The survey group represents stakeholders with a role in the transformation of urban spaces who are able to give an opinion on urban design.The outcomes of the survey are presented in percentage comparison. In the survey, 100% of the architects, 85.7% of the city planners and 94% of the architecture students recognized that the building was designed using the BDMUD method due to its differentiation from the other buildings on the road axis. In other words, according to 91.1% of the participants, the BDMUD method resulted in differentiation between this building and the others in terms of form, proportion, material and building layout. On the other hand, in terms of building use-land use at this site, 62.75% of the participants preferred mixed use with commercial use on the ground floor and residential use on the upper floors, while 37.25% of participants favored commercial

Bu çalışmanın amacı, şehir planlarında önemli bir yere sahip olan aktif yeşil alanlara ilişkin mekânsal standardın Türk imar mevzuatında ve Kayseri şehir planlarında zamansal değişimini incelemektir. Osmanlı'dan günümüze imar mevzuatında aktif yeşil alanlar için ortaya konulan asgari standartlar ile Kayseri'nin 1933Kayseri'nin , 1944Kayseri'nin , 1975Kayseri'nin ve 1986 yıllarında hazırlanan dört şehir planında beklenen değerler ile dönem sonunda gözlenen değerler, betimleyici araştırma yöntemi çerçevesinde ele alınmıştır. Modern Türk şehir planlamasında ve imar mevzuatında yeşil alan kavramı, gerçek anlamını Cumhuriyet Dönemi'nde kazanmıştır. Türk şehirciliğinde yeşil alan standartları ise 1933 yılından beri kullanılmaktadır. Kayseri şehir planları hazırlanırken, başlangıçta imar mevzuatında öngörülen asgari standartlara uyulduğu anlaşılmaktadır. Buna karşılık 2006 yılında şehirde gözlenen kişi başına 2,97 m2 aktif yeşil alan değeri, oldukça düşük bir düzeye işaret etmektedir. Araştırma kapsamında, Kayseri'de kişi başına aktif yeşil alan değeri, Osmanlı'nın son yıllarında 0,89 m2, birinci plan dönemi sonu olan 1944 yılında 1,04 m2, ikinci plan dönemi sonu olan 1975 yılında 3,40 m2, üçüncü plan dönemi sonu olan 1986 yılında 1,84 m2 olarak tespit edilmiştir. Bu çalışmada incelenen son Kayseri şehir planı ise dördüncü plan olup, dönem sonu olarak 2006 yılı esas alındığında kişi başına 2,97 m2 aktif yeşil alan değeri ile karşılaşılmaktadır. Bu bulgular ışığında, imar mevzuatının 1933 yılından günümüze zorlayıcı hükümlerine ve Kayseri'de uygulamaya geçirilen dört şehir planına rağmen, asgari aktif yeşil alan değerlerine -günümüzde 10 m2/kişi-2006 yılına kadar ulaşılamadığı sonucuna varılmaktadır. Kayseri'de metropoliten alan sınırının 2004 yılında değişmesi ile şehrin çeperlerindeki yeşil alan potansiyeli, 2006 sonrasında hazırlanan yeni planlarda devreye alınmıştır. Bu planlarda 2025 yılı hedeflenmiş olup, şehir nüfusunun 1.700.000 olacağı varsayılarak, yine asgari düzeyden hareketle kişi başına 10 m2 aktif yeşil ayrılması öngörülmüştür.

Öz Karabük, sanayileşen Cumhuriyet'in, demir Karabük'ün, 1937Karabük'ün, -1988