This study aimed at investigating the views of kindergarten and first-grade teachers on school readiness. The study group of this study consisted of kindergarten (n=16) and first-grade teachers (n=16) working in public and private kindergartens and primary schools affiliated with the Ministry of National Education in Istanbul, Turkey. The phenomenology model, one of the qualitative research designs, was adopted in this study. The “Semi-Structured Teacher Interview Form” prepared by Erkan was used to determine the opinions of teachers on school readiness. The data obtained from the study were analyzed by using the content analysis technique. In addition to this, the opinions of kindergarten and first-grade teachers on school readiness were included with direct quotations. As a result of this study, it was determined that kindergarten and first-grade teachers had similar and different opinions on school readiness. Recommendations were provided in line with the findings obtained.

The goal of this research which was carried out in reputable dedicated call centres within the Turkish telecommunication sector aims is to evaluate competence-based curriculums designed by means of internal funding through Stufflebeam's context, input, process, product (CIPP) model. In the research, a general scanning pattern in the scope of descriptive research is used. The data collection instrument consists of the professional competence development curriculum's CIPP evaluation scale developed by researchers. Participants are 622 call centre agents who served in the Black Sea, Central Anatolia and Eastern Anatolia Regions in 2014 and 2015. Statistical analyses of the research were conducted by applying statistical package for social sciences (SPSS) v23.0 and Amos v21.0 software. In addition to gap analyses, the Structural Equation Modelling (SEM) was applied as well. For the construct validity of the scale, analyses of the illustrative and confirmatory factors are conducted respectively. In scoring, in focusing on the dimensions of the CIPP evaluation scale, significant variations by gender and education background have been observed between the opinions of the participants.

Sağlıkta yönetim ve eğitim çabalarından etkili ve verimli sonuçlar alınabilmesi için üzerinde durulması gereken önemli bir konu, hedef kitlenin bireysel farklılıklarının anlaşılmasıdır. Kuşak olgusu bu bireysel farklılıkların açıklanmasında, yönetsel ve eğitsel olarak etkileşim kurulacak kitlenin tanınmasında ve beklentilerinin anlaşılmasında yol gösterici bir faktör olarak değerlendirilebilir. Yaklaşık olarak yirmi beş, otuz yıllık yaş kümelerini oluşturan ve aynı çağın şartlarına maruz kaldığı için benzer davranış örüntülerine sahip bireyler öbeği olarak tanımlanan kuşak literatürde beş farklı formda yer almaktadır. Bunlar: Sessiz kuşak, bebek patlaması kuşağı, X kuşağı, Y kuşağı ve Z kuşağıdır. Sessiz kuşak hemşirelerinin yaşam boyu tek bir kurumda çok sıkı çalışma olanağına sahip olmaları iş doyumuna ulaşmaları için yeterlidir. Bebek patlaması kuşağı hemşirelerinin işleri yaşamlarının çok önemli bir bölümünü oluşturur ve iş doyum düzeyleri yüksektir. X kuşağı hemşireleri iş hayatında kendilerini zorlu, iyimser ve kendine güvenen bireyler olarak tanımlamaktadır. Bu üç kuşağı eğitsel pratikler açısından esasici ve gelenekçi stillerle, yönetsel açıdan duygusal bağlılığı pekiştirecek pratiklerle desteklemek mümkündür. Y kuşağı hemşireleri gruplar halinde çalışmakta ve teknolojiyi çok iyi kullanmaktadır. Z kuşağının ilk üyeleri önümüzdeki seneler içerisinde çalışma hayatına girmiş olacağından bu kuşakla ilgili çok fazla araştırma bulunmamakla birlikte teknoloji odaklı ve bağımsız çalışma eğilimi içinde olmaları beklenmektedir. Bu iki kuşağı eğitsel açıdan geleneksel öğretimden ziyade öğrenen merkezli ve teknoloji tabanlı etkinliklerle; yönetsel açıdan normatif bağlılığı duygusal bağlılığa dönüştürecek pratiklerle desteklemek mümkündür. Bu çalışmada, Derleme Makale (Review Article) Geliş /

dönemi "Kişilerarası İlişkiler ve Terapötik İletişim" lisans dersinde uygulanan öğrenen merkezli öğretim programı tasarımının öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Yöntem: Araştırma, betimsel araştırma kapsamındaki genel tarama modeliyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın veri toplama aracı, Kavgaoğlu ve Alcı tarafından geliştirilen "CIPP Program Değerlendirme Ölçeği"dir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2017-2018 Bahar döneminde İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik lisans programında Kişilerarası İlişkiler ve Terapötik İletişim dersine devam eden 52 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın veri analizi SPSS v25.0 programıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın istatistiksel çözümlemeleri betimsel analiz, güvenilirlik, farklılık ve korelasyon analizleri ile yapılmıştır. Çözümlemelerde non-parametrik teknikler olan "Mann Whitney U Testi", "Kruskal Wallis Analizi", "Spearman's Rho Testi" kullanılmıştır. Modelin ara değişkenlerinin aracılık etkisini belirleyebilmek için "Hiyerarşik Regresyon Analizi" yapılmıştır. Bulgular: Araştırmanın süreç ve çıktı değişkenleri arasında istatistiki olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p<0.05). Bağlam bağımsız değişkeninin, süreç ara değişkeni olarak çıktıyı istatistiki yönden etkilediği ve kısmi ara değişken etkisinin bulunduğu tespit edilmiştir (β=0.667 p=0.000<0.05). Bağlam-1 ve girdi düzeyleri ile cinsiyet arasında erkek öğrenciler lehine; Bağlam-1 düzeyi ile duygusal yardım beceri düzeyleri arasında duygusal yardım becerisinin orta düzey olduğunu ifade eden öğrenciler lehine anlamlı farklılıklar bulunmuştur (p<0.05).

Bu araştırmanın amacı örtük programın, resmi programın ve okul dışı etmenlerin (aile, medya, okul dışı sosyal çevre) değerleri kazandırma etkililiğini öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre incelemektir. Betimsel araştırma kapsamındaki genel tarama modeli uygulanan araştırmanın çalışma grubunu 155 öğretmen ve 740 öğrenci oluşturmuştur. Verilerin analizi için Manova (çok değişkenli varyans analizi) ve Two-way Anova (iki yönlü varyans analizi) yapılmıştır. Araştırmayla hem öğretmen hem de öğrenci görüşlerine göre değerlerin kazanılmasında en etkili faktör okul dışı etmenler (aile, medya-sosyal çevre) olarak belirlenmiştir. Örtük program özellikle kişisel-evrensel değerlerin kazanılmasında resmi programın önüne geçmiştir. Değerlerin kazanılmasında öğrenciler örtük programı resmi programdan daha etkili görürken öğretmenler resmi programı örtük programdan daha etkili bulmuşlardır.